İçimdeki Sen Şiiri - İbrahim Yılmaz

İÇİMDEKİ SEN

Kaç kere denedim
kaç kere aklımı sorguladım
kaç kere kalbimi test ettim
Ellerimi ateşe attım
Seni içimden bir türlü atamadım.

Ulu bir çınar gibi sevgin
Gün be gün kalbimde kök saldı
Hiç bakmadığım gözlerin
Yemyeşil bir ormandı
Beni benden aldı
Her akşam
Gölgeler bir perde gibi
Şehre inince
Geceler boyu aşkın
Kalbimde onulmaz ne yaralar açtı
Her darlandığımda
Kim bilir kaç kere hatıra resmine baktım
Seni içimden bir türlü atamadım.

Sokağa çıktım hava bulutlu bugün
Kuşlar beni selamlıyor
Benim içim daralıyor
Bademler çiçek açmış
Demek aylardan mart
Bende senli bir dert
Derken uzaklara dalıp seni andım
Seni içimden bir türlü atamadım.

Her gün kulaklarım çınlıyor
Diyorum ki
Sevdiğim beni anıyor
İnsan mesafeleri dert sanıyor
Hal bu ki dertlerin çoğu sanaldır
İnsan yürekten seveni anlıyor
Bak şimdi bende seni andım
Senin de kalbin çınladı mı
Seni içimden bir türlü atamadım.

Özledim dersin sözler kifayetsiz kalır
Yalnızlığım bana hiç bilmediğim bir masal anlatır
Hikayesi hiç bitmeyecek bir masal
Masalda olsa içinde sen varsan hiç bitmesin isterim
Bakarsın masalın bir yerinde seni çok sevdiğimi söylerim
Bazen masallar gerçeklerden daha güzeldir
Her şey daha masumdur masalarda
Örneğin sen bir külkedisi Sindirella oluverirsin
Sen zaten benim iyilik meleğim prensesimsin.

Seni senden başka kimseye sormadım
Gerek te duymadım
Aklım ve duygularım var benim
Yıllardır her mısrada seni yazdım
Mutluluğu menekşe gözlerde aradım
Sen benim içimde coşkusu bende saklı bir aşksın
Ömrümce hiç bitmeyecek gönül şarkımsın
İşte bundan dolayı
Seni içimden bir türlü atamadım.

Mart 2023