İçimdeki Şair Şiiri - Enver Hamit

1
Bana gözü dönük derlerdi;
O zaman onlara bakan sen miydin?
Dili bir karış derlerdi;
O zaman konuşan sen miydin?
Kekeme olup altı sene zorluk çektim,
Beni kışkırtan sen miydin?
Kaderin kendi elinde derlerdi;
Mutluluk diye otuz bir çektiren sen miydin?

2
Ben özlem duygusunu başımdan savan,
Durumum, etrafım, bedenimi unutan:
Tenim birinin üstbaşı gibi,
Dilim birinin sözcüsü gibi,
Gözüm birinin gözlüğü gibi,
Kulaklarım duvardaki delikler gibi,
Kendiliğinden birilerinden emir bekleyen.
Sen miydin bana bunları yapan?

3
Fakir olduğumu aç kalınca hisseden,
Çok değil dört, beş kere günlerce aç kalan,
Yirmi yaşındayken boy uzunluğumu,
Yirmi beşimde kan grubumu,
Yirmi altımda bir ülkenin vatandaşı olduğumu,
Otuzumda ilk bir araba markasını,
Otuz ikimde insana bir evin gerektiğini,
Otuz beşte her an ölebileceğimi,
Otuz altımda bir ömür kandırıldığımı anladım.
Bunca zaman bana zahmet veren sen miydin?

4
Senin yazdığın tüm şiirleri yaktım,
Senin çektiğin bütün fotoğrafları yırttım,
Senin edindirdiğin dostlardan uzaklaştım,
Düşlerini kitaplarınla beraber attım,
Planlarını bozdum ve
Senden yana olmadığımı dile getirdim.
Beni benden bezdiren sen miydin?

5
Kum tanecikleri gibi çok gamlarım var,
Ufacık yavrularım var,
Borçlarım, araba düşüm, dünyayı gezme planım, çocukların üniversite masrafları...var,
Bu dünya, bir de öbürü... var,
Ne olur, bırak yakamı
Kime bulaşmak istersen buyur bulaş, beni bırak...
Beni kendine kılık yapamazsın,
Beni şair da yapamazsın,
Hiçbir şey de yazamazsın,
Yazmak borç değil, farz da değil...

8 Aralık, 2015 \Urumç