İçimdeki çocuk ağlıyor
Gözleri ıslak
Elleri cebinde soğuk
Ayakları üşümüş buz kesmiş
İçten içe hıçkırıklara boğuk
İçimdeki çocuk ağlıyor
Sevgisiz kalmış
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ne güzel...İçinde ağlayan da olsa hala bir çocuk olması... O çocuk hiç ölmesin canım, ömrünce. Hep saf ve teniz kal ve de neşeyle...Kutladım sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta