İçimdeki Çocuğa Mektuplar Şiiri - Nimet ...

İçimdeki Çocuğa Mektuplar
‎
‎Bir Kız Çocuğu Kendini Okurken Büyür
‎
‎Hiç aynaya sessizce baktın mı?
‎Yüzüne değil,
‎gözbebeklerinin ardındaki hüzne...
‎İşte orada büyüyordun sen.
‎
‎Sana kitap okutmadılar,
‎ama sen içindeki sesi dinlemeyi öğrendin.
‎Her sustuğunda bir cümle kurdun içinden,
‎ve her kurduğun cümlede biraz daha büyüdün.
‎
‎Sen kendini okumayı seçtin.
‎Yasaklı kelimelerden dua ördün,
‎gizli defterlerden
‎çığlıksız ağıtlar yazdın içinden
‎
‎Kimi gün tavan aralarında
‎bir yastığın içine sakladın dizelerini,
‎kimi gün kalbinin kıyısında
‎tek başına büyüttün harfleri.
‎
‎Sana kimse sarf etmedi aferin'leri.
‎Sen kendi alnına kendi öpücüğünü kondurdun.
‎Ve her gece içinden bir masal okudun,
‎kapanmayan yaralarına ninni olsun diye.
‎
‎Sen kendini okurken
‎dünyayı anlamaya başladın.
‎Kimi zaman bir satırda yitip gittin,
‎kimi zaman o satırı yeniden yazdın.
‎
‎Çünkü senin içinde
‎bir kadın vardı şiirden.
‎Ve o kadın,
‎çocukken kendi iç sesini susturmamayı seçti.
‎Bu yüzden bugün
‎yazabildiğim ne varsa
‎hep o küçük kıza borçluyum
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎