İçimizde neler sustururuz?
Bir özür,
Tam zamanında söylenmeyen.
Bir teşekkür,
Hakkını teslim edemeyen.
Bir sevgi,
Sırf korkudan dile gelmeyen.
Sustururuz:
Bir bakışı,
Göz göze gelmekten çekinen.
Bir vedayı,
Gitmeyi haklı çıkaramayan.
Bir haykırışı,
Duyulmayacağını bile bile içe gömen.
İçimizde sustururuz:
Kırılmadan önceki son cümleyi,
Sarılmadan önceki son adımı,
Ve çoğu zaman kendimizi.
Çünkü bazen
Konuşmak cesaret ister.
Ama susmak,
Bir ömürlük yük taşır.
Ve biz,
Her susturduğumuzda
Bir şeyden değil...
Birinden vazgeçtik belki.
Kimi zaman
Onu incitmemek için,
Kimi zaman
Onu korumak için,
Kimi zaman
Sadece onun iyiliği için
Kendimizi sessizliğe gömdük.
İçimizde susturduklarımız:
Bir uyarı,
Bir haklılık,
Bir hayal kırıklığı...
Ama en çok da
Bir sevgi biçimi.
Çünkü bazen susmak,
Bir vazgeçiş değil...
Bir sahip çıkıştır.
Ve o sessizlik,
Hâlâ içimizde,
Onun bilmediği kadar derin
Bir yankı taşır.
07/09/2025
15:59 #wahran
@demlenmisSiirler
(540)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 10.9.2025 00:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!