Küçücük bir çocuktum,annemin valizimi omzuma koyup beni uğurladığında,
Henüz 11 yaşındaydım,ayakkabılarımı çıkartım kumda arabacılık oynuyordum,
Ama artık omuzumda koca bir valiz yalnızlığıma doğru yol alıyorum,
Bitmişmiydi artık yani,sıcak çorba,anne,baba,kumda ki arabalar
Hayat,dört duvar arasında soğuk demirli ranzalarmıydı aslında
Annem hep bana yalan mı söyledi bu güne kadar
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta