Saat sıfır üçü, otuz beş geçiyordu.
Güneş, karanlığa atmıştı kendisini
Damarlarım meyhanelerden geçiyordu
Heykelin ıssız yollarındaydım
Uyukluyordum
Bu şehrin sessizliğini dinliyordum
Ayın gözlerinin içine bakarken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta