İçe Yanmakmış Bu / Ve Ateşe Söz Geçmezmiş

gün bir/
___
ses etmeyin..
sükût giymiş bir dem yankısı bu..
ses etmeyin
teni elimde engin bir mavi
solmak ister gibi sendeliyor..
...

gün iki/
___
toprağın sesine,
gökçekimini ekleyen ellerime
susmayı öğretiyorum,
bir şiire yenilmeyi,
söz, yaşına ermeden
cümle yaşlarını silmeyi..
kalp duvarından itinayla
söktüklerimi,
aralan yürek odalarımın
teslimiyet kapılarına
sıvamayı öğreniyorum..
usul usul...
...

gün üç/
___
senin de solun acır gibi
bitap, bi ağlamaklısın
baş eğip boyun bükmüşsün
meyilli gibisin toprağın rahmine,
yırttığın katmanları
zerk edip gövdene
şerh düşmüşsün
kırağı vuran dünlere..
...

gün dört/
___
kırılgan şimdi nergisler
kuzguni iğdeler iğne tadında,
gergefin neresinden sıksan
tamamlanmıyor yamalı yanın
kesirli cümleler sızıyor
yürek hurcuna.
avuçların fersah fersah liman
lodos vuruyor her yandan
ve sen ana rahminden düşer gibi
düşüyorsun
kınalı dünlerden
bir düşe..
...

gün beş/
___
ey safran iç çekişim,
amber sus yutuşum
'nasılsın?' diyorum kendime
'yokuşun başında ki
düzlüğe bakar gibiyim' diyor..
yolun alazı kor umut kör mü?
boşluğa emanet çocuğum biraz
sırtı, yokluk endişesi yüklü,
yangın yeri şiir biraz
yankısı yüzün de hüzün..
...

gün altı/
___
gözüm de okyanus taşırken
kızıllığı bulaştırma bana..
adının ardından devrilecek
gövdesiz cümleler yığma bana...
...

gün yedi/
___
teni yaralı bahar ummamıştım,
sereserpe yayılırken şu renkler.
bir çınarın dibinde
masallar büyütürken
çınarın eğilmesiyle
kırılıyor işte dizlerin,
göğsünün dallarında gülen
çiçekler dökülüyor ansızın.
yaprak sarıyor toprak
allar morlar
kahverengiye boyun büküyor..
..

gün sekiz/
___
sen uyuyorsun
bacası tüten bir ev kırağı tutuyor
takvim mayısı gösteriyor oysa,
sancılı olsa da
bahar doğmuşken üstelik.
soluklaşan sese sığınıyor kuşlar
tüneklerinde bölünük kalpler
inancın kanı ellerim de
boyumun erdiği yerlere sürüyorum
şefkatli kabuklar sıyrılıyor usulca..⚘
.....özlem/

mayıs/yedi