İçe Çöken Sessizlik

Bir kelime vardı,
Söylenmeden eksilen.
Bir nefes vardı,
Alınmadan tükenen.

Gözler dolu, ama ağlamaz,
Kalp ağır, ama susar.
İçimde bir boşluk değil,
Boşluğun kendisi var.

Zaman geçmez,
Sadece içime çöker.
Ses değil bu,
Sesin yokluğudur belki.

Bir ben vardım,
Ama ben bile duymuyordum beni.
İşte o an, Sessizlik konuştu içimde.

Bir zaman vardı,
Geçmedi, sadece sustu.
Ben vardım içinde,
Ama kendime bile uzaktım.