İç Hesaplaşmalar Şiiri - Alaattin Topçu

oğlum barkın can'a vasiyetimdir...

1
ah! ben niye bu kadar yalnızım,
kendime çekilmişim, bütün savaşlardan
yenik çıkmışım? ..ah! ben niye böyle şapşalım? ..
çok mu suç işlemişim? yaraya bıçak mı göstermişim,
aşkta yorgun mu düşmüşüm? .. bir deve miymişim?
hiç mi yokmuş doğru bir yanım? ..

kaldırıyorlar gövdemi: bir ıssız sokakta,
bir çöplüğün yanı başında... hani bir
kızın gözyaşları arasında... üşüyor[um]
öpülmemiş dudakları[m] ve yarım
kalıyor -sürdürülen tarihi[m]

sen de kesintisiz anlatmaya başlıyorsun
geçmişin gömdüğü ölülerden söz ediyorsun
ideallerinin yeni baskısını yapıyorsun
karşımda, tam karşımda duruyor sanki
yanlış[lık]ların pazarlamasını yapan soytarı

biliyorum, evet, her şeyi biliyorum
bir daha karşılaşmak istemiyorum anılarımla
hiç de sağlıklı bir ilişkim olmadı gençliğimle
şu bizim [yarım yamalak yaşanmış] tarihimiz:
boğuntulardan kalp ağrısı bir ara toplam

sırtımızı dönemezmişiz gibi geçmişe
yokmuş gibi bu dünyada saklanacak yerimiz
yenilmiş orduların kötü huylarından biri bu, besbelli
yarayı kaşıma oğlum: sen bizim yolumuzdan gitme!
gölgemizi gördüğünde değiştir ev adresini! ..

müsait bir yerde, şoför bey, inecek var
daha ileri gidemez bu hayat... indir beni, şoför bey
aydınlanmanın yolu kaza haberleriyle dolu
korkuyorum yolcular, korkuyorum, siz de inin bence
kafanız gözünüz yarılmadan, ölmeden yani, inin! ..

ah! soruyu yolun başında unutmuşum
iki sokak arası derin karanlığa dalmışım:
yenilgilerden bir geçmiş, yıkıntılardan bir bugün
aklımın ve belleğimin ormanını yağmalayan
ah! şu modern kadınlar, tekno [loji ürünü] aşklar
gece geçmiş, diyorum, bir daha geri dönmez yalnızlığım