İbret Al Şiiri - Bekir Akbulut Ozan İhlasi

İbret Al

Hiç havai gezme dar-ı dünyada
Bahar gelir geçer güz var sonunda
Olanca nimeti varı dünyada
Uzanma harama köz var sonunda

Emeksiz ekini biçerim sanma
Kanatsız kuş olur uçarım sanma
Boşuna sıratı geçerim sanma
Kutnu kumaş giysen bez var sonunda

Polat olsan bükülürsün ibret al
İlmek ilmek sökülürsün ibret al
Sallamadan dökülürsün ibret al
Divana çıkacak yüz var sonunda

Dudakların kurur dilin dolaşır
Dermanın kesilir yolun dolaşır
Omuzlar üstünde salın dolaşır
Ölüm aşikâr da giz var sonunda

Meydanlarda merdan olur gidersen
Hakikat ehlinden dolar gidersen
Maddeyi mânâda bulur gidersen
İHLASÎ’ye bitmez düz var sonunda