Bir nefes
Bir metanet var yüreğinde
Baş ucunda ise derin bir yanlızlık
Öyle bir ömrü, yar hasretine terketme
Bir baki alemin sarhoşuyum
Bu fani alemin yolcusuyum
Alemin harında yanan benim
Ey sevdiğini incitme gönül
Tevazu et, hep ol cefaya talip
Vefasız kullar , var olana hayran
Efkarın
Karanlık sokaklar,
Dudaklarında ise sadece bir duman
Hayatımın farkında olmayan
Efkarınla savuruyorsun dünden , yarına
Yar köşede durur
mevsimin ayazı yüzene vurur
neyleyim sensiz baharı yazı
karakış yüreğimi vurduktan sonra
dağlara bahar gelse banane
ben sana hasret kaldıktan sonra
Seni gönlüme yar
Ömrüme bahar eyledim
Hangi mevsim sevdim
Seni yar bilemedim
Bir sabaha ermek için
Çok uzun bekledim
Bir kandil günü
yatırdılar musallaya
erkişi niyetine kıldılar namazını
sende geçtin bu dünyadan
penceresiz dört duvar içinde
masum ağladı
Dermanim yok kapina gelmeye
Elimi açip halimi söylemeye
Yandı yüregim ,dillerim kurudu
Ya rab, bir damla su ile serinlet demeye
Aglama yüregim yarin bayram olur
Gelir gecer O bayram günleri
hanci
Ey hanci
Ask ile doldur şu tasi
En sevgilininin pinarindan
Yolda kalmamin serefine iceyim
Hüzün
İşte hayat
Bir senden, bir özlemden ibaret
Kelebekler uçuşur bahar ile
Böcekler konar dallarıma
işte Ömür
Nasıl yaşadım bir ömrü bilemedim
Avuçlarım arasından gençliğim gitti
Hep kapısına vardığım o haneler şimdi boş
Her yer yine dört duvar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!