Bir akşam pencereden bakarken yola
Sanki yalvarır gibi yıldıza aya
Ağlayarak gökyüzüne açtım ellerimi de
Seni diledim.
Rüzgar sallarken yaprakları
Baktığım kişiler geri dönünce
Gülmek isteyip fırça yiyince
Arkadaş arayıp bulmak isteyince
Her zaman seni hatırlarım
Konuşmak isteyip adam ararken
Bu yürek gördü seni
Göz kıskandı.
Doğrusu ne gerek vardı
Gözle görmeye.
Yürekten sevmek
Varlığını kabul etmekti,
Bir gün ayrılacaktık mutlaka
Ben hiç isyan etmiyorum.
Bakmayın sakın ağladığıma
Seni çok çok seviyorum.
Çektiğim ızdıraplar bir gün son bulur
Yıkılmaya yüz tutmuş bahçe kapısı
Tellere dolanmış sarmaşık.
Güneşe karşı gözlerini kapamış
Üşümüş bir kuş.
Ceketi yırtılmış sadık bir korkuluk
Otlar üzerinde yeni yağmış çiğ taneleri
Bak böyle söyleme.
Bir çocukluk eder inanırım.
Bir rüzgar eser dağılır
Sis bağlamış duygularım.
Güneşe hasret yaprak gibi
Nafile kalır tüm çabalar
Bu gün yine dalgın yine üzgünüm
Bir sana değil herkese küskünüm
Kalmadı artık ne gecem ne gündüzüm
Yine senden uzak yine aşkına sürgünüm.
Gündüzümü döndürdüler geceye
Ezelden ebede
Bir söz verdik Seninle
Dönmek yok sözünden
Hani can vermek varda
Sır vermek yoktu ya
İşte öyle
Toprağın yeşereceğine
Rüzgârın eseceğine
Yağmurun yağacağına
Umudum var.
Kuşların uçacağına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!