biliyorum, sonsuzluğun ucunu
yalnız o kınalı kadın yaşardı
kendi denizinde yitmiş
dönmek isteyen ama dönemeyen
kırılırdı kanatları her ölümde
o yosmanın
gün ışığını taşıyan şarkısı
kırık bir aynada saklı
kendine sürgün büyüttüğün
geceyi uyku tutuyor
derken mini mini şort
önem verilmiyor gizlere
japone kolsuz sırt açık
başlık takılmıyor ikizlere
şimdilerde göbek
sunuldu gözlere
yanımda taşıdım
düşlerini kanatmadan
ey yüce adonis!
götür beni
özlemin kanattığı yere
2.
talan bir coğrafyada konuşulur
kardeşliğimizin bedeli
barış sabahlara gebedir
3.
2.
gecenin hoyratlığı işlerken yüzüme
silik gölgeler bırakırdı isli kandiller
3.
ocakbaşları içerimin ala ürküntüsü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!