Bir çok satır yazıldı,
soldan sağa doğru,
kimi bemyaz,
kimi siyah...
ufacık ellerin vardı,
yüreğime koyduğum... / yüreğimi yaralayan
mahur gözlerin vardı,
ağladıkça üzüldüğüm.... / göz yaşlarımı çalan
sessiz bir rüzgar esecek derinden,
belkide öleceğim her gece kederimden,
sakiler bile anlamayacak halimden,
gözlerin gelecek mi karşıma sahiden...
yıldızların her biri etrafını saracak,
yükseklerde yaşanmış hep aşklar,
mevsimlere hiç aldırış etmeden,
gökyüzünün maviliğini çalmışlar,
yemyeşil yaprakları soldurmuşlar,
martıların çığlığında sessizliğe bürünmüş şehir...
Gökyüzünde hayasızca uçuşlardayım
anlamsız sortilerle dalışlar yapıyorum hayata,
karanlığın hüküm sürdüğü yerlerde,
aydınlığı arıyorum bir sokak lambası ışığında,
yemyeşil kır çiçeklerinin arasından,
ömrümün en kısa ve en mutlu anından,
Baharda başlarmış en güzel aşklar ve sarı sarı papatya yapraklarında bir seviyormuş bir sevmiyormuş sevgililer...Bir bakışla başladı her şey, masum ve tertemiz bir gülümsemede gizlediğin gamzelerini ortaya çıkaran bir merhabaydı,biraz ürkek ve biraz çekingen.
Dudaklarının arasından çıkan her bir kelime,okuyup ezberlediğim bir şiir en can alıcı kelimeleri oluyordu beynimde yankılanan....
Kimseyi sevemem bir daha derken, kalbim soğuk ve karanlık düşlere dalmışken,hoş geldin hayatıma kumru sevdam.
Korkusuz ve hayatla dalga geçerken,şimdilerde daha bir ürkek ve dikkatli atıyorum her bir adımımı.Yaşanacak her mevsim seninle anlam kazanacak ve seninle son bulacak...
Her bahar sabahı senin yarattığın sevgi ağacında bir çift Kumru Sevdası ile uyanıyorum artık hayata....!
İstanbul'a yağmur yağıyor
muhteşem bir güzellikte,
ama ben sana kırgınım kadınım...
bir yağmur damlasına takılıyor aklım
gecenin karanlığında yok oluyor sessizce
ne sen nede bir başkası bunu bilmiyor...
sana koşuyordum ayaklarım yalın
al benide götür der gibiydi dudaklarım,
mutluluklarımı armağan etmişken ellerine
yüreğinde büyüttüğün taş,bebeğimiz olsun,
kollarınla sar,kokla,okşa onu
ellerin titrer gözlerin dolarsa eğer,
arkadaş sen beni hiç tanımadın ki,
gökyüzüne dalar bakardım saatlerce,
sen benim bakışlarımı hiç tanımadın ki,
yağmur yağardı,ben ağlardım yağmur ağlardı,
sen benim ağlamalarımı hiç tanımadın ki,
sayfalarca yazılar,şiirler yazardım saatlerce,
Kendi memleketinden uzakta bir şair yatıyor,
kara topraklar sarmış onu o sarılmak istemesede,
vatanından koparılmış bir gülü soldurdular,
ama yüreğindeki sevgisini söküp atamadılar,
Kurtuluş Savaşı'nı kim yazabilirdi ki ondan başka en güzel dizelerle....?
hain damgasını vuranlar şimdi nerelerde..?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!