Sen benim aşk bülbülümsün
Sen benimsin sümbülümsün
Sen hem dünyam hem ahretim
Sen solmayan tek gülümsün
Olamam ki ben asla sensiz
Belli olmaz ne zaman hangi gün nerde
Belki yürürken yolda belki yatarken evde
Ben binmem deme sakın bineceksin sende
Hep uzak bakıp durduğun o imamın salına
Bakmayacaklar asla arkadaş vaktine haline
Dünyada ar diye birşey kalmamış
Onca acı çeken dersini almamış
Aldatmış dünyayı yine doymamış
Bu gidiş nereye be insanoğlu
İnsanlık artık öldü çıktı rayından
Bir can borcumuz var oda Allah a
Başka kimseden korkmam vallaha
Bir kere çıkar can çıkmaz bir daha
Korkum yok benim Allah dan başka
Düşünmem kimseyi inan vız gelir
Bu hayattı iyi öğren sen iyi bil oğlum
Fazla konuşma başa bela açar dil oğlum
Sen benim hayatta umudum tek doğrum
Haram yeme asla kötülüğü hep it oğlum
Hep fakiri kolla muhtaçlara yadım et sen
Sevgilim hani biz ne söz vermişdik
Hiç bir güç bizi ayıramaz demişdik
Şimdi başka biri var bak kolunda
Neden böyle oldu ne hale geldik
Umutlarım vardı bir bir yıkıldı
Bu aşkın suçlusu kim bilemedim
Akan göz yaşlarımı hiç silemedim
Kahrolsun dillerim kahrolsun inan
Seni seviyorum diyemedim,diyemedim
Aşkımı ben sana itiraf edemedim ki
Seni ilk gördüğümde dilim oldu lal
Dizlerim titredi kalmadı derman hal
Sana aşık olduğumu o gün anladım
Çok seviyorum seni canımdan çok Bilal
İnan seni gördükçe kalbim başka atıyor
Seviyorum deli gibi
Oldum ben divanesi
O artık şu kalbimin
Kalbimin bir tanesi
Her anımda dünyamda o
Bazen geçiyorum biran kendimden
İçimden tüm dünyaya sövmek geliyor
Bazen de boşver diyor bir ses içimden
Buraları bırakıp çekip gitmek geliyor
Bir bakıyorum herkes bir yerde geziniyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!