İbrahim Özdemir 2 Şiirleri - Şair İbrahi ...

SENİ SEVDİM KIZ SEN NEDERSİN?



Fırtınalar kopuyor yüregimde,
Uslu denizler kuduruyor can evimde,

Kan(ı)

Değil yalnızca kanımdınız
Ayrıca bir arkadaştınız
Sona kadar

KAYBOLAN İNSANLIK


Eskiden büyükler sayılır,
Güzelim gelenekler korunur,
Saygısızlıgın hesabı sorulur,

K A D I N



Onlar olmadan bir dünya düşünülmez,
Onların yaptıkları asla tartısılmaz,

KALLEŞ SAVAŞLAR


Kalleşçe yapılıyor artık savaşlar,
Beğenmiyorum dünyadaki adaletin işini,
Kesiyorlar suçsuz fidanların başını,

KIZ SEN MEYHANEMİSİN?


Beni sarhoş edip mest ettin,
O güzelliğinin ferhatıyım ben,
Şekli şaheserlik güzelliğin seni öven,

İNSANLARI GÖRDÜM
Çetin geçen kış aylarında,
Dalgarı eserken sedyede,
Buz tutmuş yollarda
Mor iklimli denen nakış tarlasında
Dört bir yanımda yok insanlarla gecem,

İMKANSIZ AŞK


Ne yapsamda olmuyor,
Gecelerime hep kabus doluyor,
Vücudum sokaklarda ceset gibi dolaşıyor,

İŞTE BÖYLE YAZILDI ÇANAKKALE DESTANI


Mustafa kemalin komutanlıgında,
Onsekizine bile girmemiş yigitlerin kahramanlıgında,
Nusret mayın gemisinin bin gemiye bedelliğinde,

İŞTE BENİM ÖGRETMENİM




1980'Lİ yıllarının perşembe sabahıydı,