İbrahim Kavas Şiirleri - Şair İbrahim Kavas

Yağmur bulutsuz, güller goncasız açar mı,
Dalga rüzgârsız, kuşlar kanatsız uçar mı,
Ferhat Şirinsiz, Kerem Aslısız olmamış
Bu kalp, dünyada, sensiz mutlu yaşar mı?

Orman ağaçsız, çiçek güneşsiz kokar mı,

Aşk ile pişmiştik sevda ateşinde,
Mecnun'un Leyla'sı için çöllerde
Yandığı kadar yüceydi sevgimiz.

Mutluluk için engel kalmamıştı,
Ferhat'ın Şirin'i için aykırı dağları

En çok karanlık geceleri seviyorum
Biliyor musun?
Zifir siyah aydınlıklar getiriyor
Seni bana,çünkü! ..
Sabahlıyorum ıslak kaldırımlarda
Adını sayıklıyorum her saat,her dakika.

İpek saçını her savurduğunda
Göreceksin diye bekletme beni.
Uğruna gül döktüm şu yollarında
Geleceksin diye bekletme beni...

Kışlar bahara, kar çiçeğe döndü

Vatanımın sonsuz semalarında
Kara kara bulutlar uçuşuyordu.
Bıkkın güneş, yorgun ışıklarını
Ufuklardan sızdırıp milletime ulaştıramıyordu.
Gün oldu, bir seher zamanı
Ülkemin alnının kara yazgısını silmek adına

MARTILARIN KOYNUNDA
İyot kokan bir sevda kabarıyor
Gözyaşlarımla yoğrulan ıslak yüreğimde.
Ufukta,
Dağın zirvesinde bir bulut,
Masmavi umut yüklemiş karabatağın gagasına...

Göğsümdeki sonsuz boşluğun ortasında
Yıllara meydan okurcasına
Vefasız düşlerin yaşandığı
Sevda çölünün ateşli koynunda
Yalnızlık abidesidir, hicran istasyonu...
Yaz sıcağındaki şok vurgunlara

Gel de birlikte,bir kahve falı bakalım seninle
Amaç gözlerine bakmak,kahve ise bahane.
Kahvenin köpükleri,seninle olan hayatımız gibi,
Dumanı ve tadı ise,güzelliğinle tatlı sesin sanki.
Bak! İki kişi karşılıklı bizi konuşuyor,fincanın köşesinde,
Bir çok yollar var beni sana getiren,ama hepsi kapalı.

GİTTİN YA
Tatlı baharlarda uçup gittin ya
Anasız kuzularla ağlarım ben.
Yeşil bağlarıma talan vurdun ya
Bozgunlara uğramış bağbanım ben.

Hiç
Alıcı gözlerle tayflar yaratma!
Candan sarılıp, kulağıma
Usulca
"Seni seviyorum" desen,
Yeter bana...