kar üşütür
gözüme takılır yüzün
düştü düşecek gri bulutlar
bütün ışıklar söndü
korkuyu unuttu gece
gözlerim bakar durur gözlerine
bir şeyler okur gibiyim
tıkırtılar ötesinde özdeyişim
bir imge beni
yakar gibiyim
gözleri iri yaprağın aşkı
giz olur söğüt dalında
eşinen karganın gagası
eski pişmanlığında
içimde yabanıl zaman
acemi gülüş sırıtır yüzü kara
yanyana değiliz fotoğraf fulü
topla karanlığı gökyüzü
çoğalsın harı güneşin
aha bu meşhur gökdelen
ellerimle yükselen
hep senin
hani benim yerim...
sen havvanın oğlu
ben âdemin
uçurumlar takılır belleğime
katar olur uzar yol
şiir düşer önüme
canım sıkılır avucumda
kan akar kızarır yüzüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!