Her sevdada bana kalan sadece acı oldu,
hep ben yaşadım acısını,
kiminin varlığının,kiminin yokluğunun...
Birine dokunmadan'da sevmenin mümkün olduğunu
ben seninle öğrendim.
şimdi nasıl inkar edebilirimki sevmedim diye
evet sevdim uzaktan uzağa görmeden,
elin elime değmeden sevdim..
şimdi çıksan karşıma yine sever
Gelseydin dolaşsaydın gecelerimi sevdiğim
taştan'da soğuk yatağımda hayalinle ısınırken beni görecektin...
Oradaydık işte
yeni bir günün batışını izliyorduk birlikte
ya sonra, sonrası karanlık
ve ben yine oralardayım bir başıma,
koca bir şehri izliyorum yarimi alan şehri
her gün batımında...
Seni beklerken daha kaç masum gecenin
günahına girmeli
kaç sabahı katletmeli
ve daha ne kadar beklemeliyim
bir hafta bir ay bir yıl
inan bana döneceğini bilseydim,
Papatyalar'dan taçlar yapıp
saçlarına takacağım.
adını yazacağım,
gökyüzündeki yıldızlarla
ismin ezberim olacak dilimde
ve bana bıraktığın ayrılığı,
Hep bir şeylerin eksikliğini tamamlamaya çalışırken
var olanda yavaş yavaş gidiyor insan'ın elinden...
Merak etme hiç birşey farketmedi
geceler yine aynı güneş yine aynı saatte
doğuyor pencereme
bir tek uykularımı çıkardım gecelerimden
sen gideli
gerisi yine bildiğin gibi...
Ben katilimi kendim seçtim
ne içindeyken ne dışındayken,
huzur bulamadım hiç bir aşkın.
her gidenin indirdiği darbeye
her yeni gelen yenilerini ekledi
ve ben hiç ölmeyecekmiş gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!