İbrahim İnan Şiirleri - Şair İbrahim İnan

Öyle sen doluyum ki,
tutup ağlasam,
yine sen düşeceksin gözlerimden..

ve ben gözyaşları dökmekten değil,
bende azalacak olmandan KORKUYORUM..

Sanıyormusunki sen bir yaprak dalından düştü diye
ölüyor...
Yaprağı dalından düşmek değil ağaçtan ayrı kalmak
öldürüyor,...

Sana son sözüm yine sen olursun;
merak etme çoktan affettim seni
Ben bir tek kendimi affedemiyorum.

Benim olanı bir başkasına bıraktığım için..

Eski resimlere bakıyordum'da meğer ne çok dostum varmış
oysa şimdi yapayalnızım hepsi resimlerde kalmış...

(S) en değilmiydin zaten bu şehri sevmeme sebep,
ha! insanları olsun,masmavi gökyüzü olsun,
ya da yemyeşil kırları veya gökyüzüne uzanan yapıları..

bu şehri sevmeme sebep havası,suyu olamaz elbet..
bir şehri sevdiren içindekilerdir illaki,

Bugün günlerden pazar
ve ben ölesiye özledim, aşkla bakan gözlerini..

Sen bir zamanlar benim şarkılarım,
sen şiirlerimdin.
ne söylemekten,
ne yazmaktan vazgeçtiğim.
şimdi ise hiç birşeyim değilsin.
artık ne şarkı söylerim senin için,

Sen elimi ilk tuttuğunda başladı
bendeki bu yangın
şimdi nasıl dokunabilirim bir başkasına
nasıl yerine koyupta birini sevebilirim?

Bu bendeki yerine, kendi yüreğime ihanet olmaz mı?

Ben mi;
Ben bıraktığın o yerdeyim
Yalnızlığın kıyısında,
Karanlığın tam da ortasındayım

İşte bu yüzden duyamazsın

Ben bir tek sana ayırmıştım kalbimi,
seni sevmiş seni sahiplenmiştim,sen ise benden başka herkesi...