İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

HADDİN BİLMEK

Kişi haddini bilmeli,
Haddin bilmeyen aptaldır.
Rüzgarlarla savrulanlar,
Kuru yaprak kuru daldır.

SİNDİREMEDİM

İki yüzlülüğü, riyakârlığı,
Hayırsız evlatla,haram varlığı,
Yalanı, dolanı, sahtekârlığı;
İçime sinmedi,sindiremedim.

YAŞAMADIMKİ

Şöyle bir maziye daldım bir anda,
Yaş kırka dayanmış,saç beyazlanmış,
Acıdım gayesiz geçen yıllara;
Ben bu geçen ömrü yaşamadımki.

YAKARLAR

Bu kara gün neronları,
Romayı bile yakarlar.
Halili dara düşürüp;
O hâr alevle yakarlar.

YA AHMED,YA MUHAMMED


On sekiz bin alemi senin hürmetin için
Yarattı Rahman olan Nur-u Bir sana verdi.
Yüz yirmi dört bin Nebi ol Nübüvvetin için

Zor gelmez elbet.

Leyla dan Mevla ya giden vuslatta,
Mecnunlara çölden har gelmez elbet.
Aslı dan aldığı İlahi tat ta;
Keremlere külden kor gelmez elbet.

GÖZLEM.

Gözlemledim insanları bir müddet
Kendini merkez de göreni gördüm.
Şube sayıp başkasını pür hiddet;
Âlim e nasihat vereni gördüm.

İNSANLAR

İnsandan insana insanca duygu
İnsandan insana saygı kalmamış
İnsandan insana korku ve kaygı
İnsanda insancıl olgu kalmamış.

Bağrımda yıllardır yanan ateşi;
Söndür artık küle döndüm Mahperim.
Hazan çağım geldi; sonbahardayım,
Boynu bükük güle döndüm Mahperim.

Umutla bekledim bir ışık, bir ses,

SANIRLAR BİR AYYAŞIM.

Dertlerle beslenirim,hüzün; Ekmeğim,aşım,
Yanan şu yüreğimi,söndürüyor göz yaşım.
Hazan rüzgarlarıyla sarsılıp sendelerim;
Bilmeyenler sanır ki her gün içen ayyaşım…