Az Kaldı Hayat, Az Kaldı Mutlulugu Saçlarından Yakalamaya
Yasaklanmış Firari Gülüşlerden, Topragındaki Cehennem Hayatından Kurtulmaya
Farkındamıdır Bilmem Yüreğin, Kelepçelenmiş Yüreğim Sımsıkı Bir Aşkı Yaşamaya
Ebedi Mutluluk Avuçlarımın Arasında, Az Kaldı Gözlerimdeki O Mutluluk Yagmaya
Ranzasız Gecelerdeki Uykular, Gözyaşlarım Ve Seninle Bu Kentin Sabahında Uyanmaya
Bir başka sabaha uyanır yine
Uyanık gözlerim
Ve uykusuzluğuma ağlar gözlerim
Kimsenin bulamadığı kuytu bir köşede
Sotelerime volta atarım
Bir horultuyla karışır melodilerim
O kadar yalnızım ki şimdiler de kalabalıkların içinde.
Hayat yitirmiş pembeliğini,
Toz dumanların arasın da kalmışım.
Haram olmuş hayal kurmalar gözlerime,
ve geleceğim,
bir bilmecenin en bilinmeyenli sorusu olmuş…
Bir Tek Sen Sensizlik Vardı O Akşam Koynumda
İçimde Anlatılamaz Bir Frıtına
Rehin Kalmış Kalmış Dugularım, Gardını Alamamış
Seni Seviyorum Diye Bagırıyor Dudaklarım Dünyaya
Ellerimi Açmışım Yalvarıyorum Yagmurlu Semaya
Ne Olur Olur Herkes Gitsin Birsen Kal Yanımda
Bir Şiir Yazmak Gerekiyor Ya Şimdi Adına Sevda
En Sıcak Cümlelerden, En Sade Sözcüklerden
Geri Dönüşü Yok Hayatın, Hayat İki Damla Kırmızı Sularda
Üstüme Sevdanı Örtüp Bu Gece, Yastıklara Aglamak, Medet Ummak Gözyaşlarında
Masmavi Bir Sabaha Uyanmak Senin Koynunda, Begümsüz Gecelerden...
Bitmiş ya gece başlarken sabah
Sabaha uyanık gözlerim
Bitmiş sözlerim, düşmüş elim, yorulmuş bedenim…
Çok uzaklardasın benden, benden çok uzaklarda
Bir resmin var yanım da yalansız
Gülen yanakların da iki çift aşk
KAN
Helal bir gecede haram olmuş yorgun gözlerime tatlı mavi uykular
Şahit olurken karanlığa kayıp giden yıldızlar herkesten gizlediğim gözyaşlarıma
Geldi işte masum görülen çirkin ayrılığın acımasız zamanı
Bir sevdayı bırakırken kimsesizliğimi yaşadığım şehir de kimsesizliğe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!