Özlemini duyduk eski dünyanın
Düzeldi mi dünyamızın rotası
Doğuşu aynı mı güneşin ayın
Düzeldi mi dünyamızın rotası
İnsan oğlu hak hukuka döndü mü
Dualar ederek baş koy yastığa
Görürsün belki rahmani rüya
Kâinat boş değil âlemler dolu
Görürsün belki sadık bir rüya
Arzuların belki rüyada gelir
Nefsimle rüyamda hesaplaşırken
Kayıptan bir ses “Kalk” dedi bana,
Ben güller ekmiştim, vermişti diken
“Hakk’ın divanında dur!” dedi bana.
Ahiret için emin kapı ararken
Sabır açar her kapıyı
Sıkıntıya sabır lazım
Stresin bozsa yapıyı
Sıkıntıya sabır lazım
Sabırlılar kazanacak
Kırıldı kanadım, tutmuyor kolum;
Sabır benim en değerli servetim.
Ahir zamana mı uğradı yolum?
Sabır benim en değerli servetim.
Ben yanmışım böyle ateşe nara;
Şair kültürünü sevip sevdiren candır
Şair saygı ağacını diken insandır
Şair Şennik Sümmanidir Yunus Veyseldir
Şair sevgi ağacını diken insandır
Şair geçmişi söyleyen sazında teldir
Şiirlerim benden sonra beni anlatın
Gömdüğüm sırları sakın açmayın
Ben öldükten sonra kırılmasınlar
Gömdüğüm sırları sakın açmayın
Kağıda kalemle yazarım böyle
Sevmiyorlar sanmayınız
Huzur evi sakinleri
Kusurları görmeyiniz
Huzur evi sakinleri
Üzülmeyin siz burada
Hani ben senin dostundum;
Yakıştı mı bunlar sana.
Düşmanımla cephe aldın,
Yakıştı mı bunlar sana.
Hasımımla hep bir durdun;
Sana bir şey söylemeye kıyamam
Bir ömür vakf etsem az olur sana
Bir kere sevmişim asla cayamam
Bir ömür vakfetsem az olur sana
Aslı ile Leyla’dan farklı birisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!