İbrahim As. Şiiri - İsmet Murat

İBRAHİM(A.S)

Nemrut İbrahim' i ateşe attı,
Bülbül sinesini gamla donattı
Melekler duaya gözyaşı kattı,
Yarab İbrahim’i kurtar dediler

Melekler buyurdu ol bari hüda
Sevdiği kulunu eylemez Cüda,
Ya İbrahim sende secde rükuda,
Halini rabbine arzet dediler

Dört meleğin dördü birden geldiler,
İbrahim nebiye selam verdiler
Yol gösterip kanadını gerdiler.,
Canını nefsini iste dediler

Dost doshaliliasla darda bırakmaz,
Biçare kulunun kusruna bakmaz,
Dilerse kulunu ateşte yakmaz,
Yüce Allah bize yeter dediler

Kudretten ateşe bir nida geldi
Halil imi yakma serin ol dedi
Yanan ateş buzul gibi eridi,
Güller bülbülünü buldu dediler.

Nemrut rüyasında halil gördü,
Uyanır uyanmaz izini sürdü,
Yayında da heyetini götürdü,
Hepside ibrahim sağdır dediler.

Nemrut ibrahime dedi buraya gel
O anda akmaya başladı bir sel
Hafiften hafiften esti serin yel
Nemrut ‘a aklını topla dediler

Halilullah destur ile menzile,
Varınca tevhidi getirdi dile,
mahiyetindeki melekler ile
Nemrut ‘a Hak yola yönel dediler,

Vezirlerin hepsi oldular birlik,
İman eder isen çöker emirlik,
Ey Nemeut haliyle vermeyip dirlik,
Halil İbrahimi öldür dediler.

Nemrut'un cam dan odası vardı,
İçine girerek etrafın sardı,
Topal sivrisinek hendeği yardı,
Can burnuna geldi nemrut dediler

Sivrisinek burnunun içine girdi,
Girer girmez ta beynini kemirdi,
Kemire kemire sinek semirdi
Lain Nemrud helak oldu dediler,

Başını ovdurdu, indi serine,
Lakin ovmak kâr etmedi ser'ine,
Mahiyeti bakıp emir erine,
Bizi bu beladan kurtar dediler

Adamlardan biri emir'e doydu,
Tokmağın içine birde taş koydu
Kuvvetli vurunca başını oydu,
Nemrut’un bu canı ateş dediler

Müçtehit kelamı dile getirdi
Dile getirirken tümden eridi
Cenabı hak sineğe kanadın verdi
Böyle olur büyük ihsan dediler

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi