Sevmek
sevilmek
koşmak
konuşmak insanlarla
köşedeki kafede kahve içmek
yürümek kaldırımlarda
Mutlu bir ilişki
Koydu beni daracık kafese
Bir yokluktan
Hiçlikten oluştum
Sonra
Biryere bağlı bulunduğumu
Seni seviyordum
Umrunda değildi
Gözlerine baktığımda
Kaçırırdın gözlerini
İzin vermezdin gözlerine dalmama
Hatırlıyormusun?
Kitaplarla bir yaşam kurmuştun
Romandaki karaktere benzetip
Sende böyle yapmalıydın derdin.
Üzülürdün onlar kadar,
dans edemediğimiz için.
AşK?
Dudaklarında saatlerce dinlenmek
Sana sarılmak delice
İçinde biri daha varmış gibi yaşamak
Ve milyonlarca doğmayacak çocuk....
Yokluk sensiz anlamını buldu
Kocaman varlar artık anlamsız
Tek taşını kaybetmiş yüzük misali
Bende çökmüş bir ruh hali..
Gülen yüzün,
Şu adam
boynunda atkısı,
elinde bastonu olan
1 yaşında mamasının
her an biteceğini düşündü
Ah be Şükran
Keşke seni hiç tanımasaydım
Bakmasaydım gözlerine hiç
Vaktimi harcamasaydım senle
Şu anda hayatımdaki boşluğun
Sebebi sensin.
Anlat derdini
buruşuk tenli ihtiyar
bak artık seni de
bir dinleyen var.
Anlat bana gerçekleşmemiş
-ve bundan sonra da gerçekleşmeyecek-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!