İbrahim (2025) Şiiri - Asaf Abi

İbrahim
İçimdeki putları devirdin,
Ama sızım dinmedi.
Balta elinde,
Gönlüm yangın yeri.

İbrahim
Beni yakan bu ateş,
Onun bir yudum suyuyla sönecekken,
Gidip Nemrud’un sofrasına,
Cennet döken kim?

Nemrut kadeh kaldırdı,
Alevler şaha kalktı,
Gönül yanarken,
Nemrud’a ab-ı hayat veren kim?

O mu?
Dost bağında,
Beni ateşe atan,
O mu,
Zalimin kadehini dolduran?

İbrahim
Söyle,
Serin ve selamet nerede?
Beni yakıp,
Nemrudu güldüren kim?

Onun suyu haram mı?
Nemrud’un şarabı helal mi?

İbrahim
Bu yangını görüp de,
Susuz bırakan,
Kim?..