İbrahim Şiiri - Gülay Aruç

Ne çok sırrımızı paylaştık birbirimizin
Ağlaman gerekenlere güler geçerdin
Bana sürekli suzi quatro derdin
Bildiğin gibi olsun be İbrahim.

Naif bir gülüşün vardı, derin gamzelerin
Yürürken keklik gibi sekerdin
Hayatı bu kadar çok mu severdin
Bilmezdim be İbrahim.

Ne zaman çağırsam koşa koşa gelirdin
Çok çabuk giderdi sevgililerin
Bir gün yalnız öleceksin evlen derdim
Öyle de oldu be İbrahim.