Siyah hüzünleri notalara döktü rüzgar
Kalbimde sükunet, gözlerimde damlalar
Kısa devre yapmış beynim,gönülde yaralar
Yaralara ilaç değil, sözler neye yarar.
Makamında şarkımın adıdır rüzgar
Tellere vurdukça mızrap,derun sızlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ağlamaya utanmış insan insanın kollarında.
Ve çok renkli o baş aşağı ilişkiler.
Ya da yazgıların göremediği kardeşliği.
Kimi hiç karşılaşmaz uzak yollardan gelen yanıyla.
Bir insan olmak isteriz incinen nefeste.
Belki de bu yüzden öldü insan.
Bir kısır döngüye hapsolmuş suretler.
İnsan kulak asmadı koca bir hayatı geçirenlerin öğüdüne.
Kimi az katlanır buna, kimi hiç katlanmaz.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta