Canımın içi Adam,
Dün o fotoğrafı çekerken içimde bir yer tamamlandı sanki…
İlk defa gerçekten yan yana, ilk defa aynı karedeydik.
Belki sadece bir fotoğraftı ama…
Benim için kocaman bir dua, kocaman bir “iyi ki” oldu.
O an gözlerim yaşardı ilki mutluluktandı ikincisi ise çok ağrıdığı içindi biraz ağrıyor
Birde senin varlığın öyle dokunuyor ki içime,
kalbim taşıyamıyor bazen çünkü bize bakınca içim gidiyor neden biz olamıyoruz diye…
Sen titrerken ben içimden,
“Ne olur Rabbim, onun yerine ben üşüyeyim,” diye geçirdim.
İçim parça parça oldu sen ‘hâlâ ağrılarım var’ deyince…
Bilsen şu an ne kadar yanında olmak isterdim.
Sana bir battaniye uzatmak, başına usulca dokunmak,
elini tutup sadece susarak "iyileş" demek isterdim.
O yüzden şimdi sadece rica değil,
bir sevgi emri gibi sana söylüyorum:
Kuruma gitmeden önce lütfen ılık bir duş al.
Bedenin biraz yumuşasın, kendine gelsin.
Sonra güzel bir kahvaltı yap.
Biraz balla, biraz tebessümle karışsın çorban…
Ve ardından ilaçlarını iç.
Çünkü senin iyi olman,
benim içimdeki sessiz dua kadar kıymetli.
Sen iyiysen, ben huzurluyum.
Sen gülümsüyorsan, ben tamamım.
Ve bil ki …
Senin bir üşümen bile bana ağır gelirken,
seninle aynı anı paylaşmak bana cennet gibi geliyor.
O yüzden…
Lütfen, kendine benim için de iyi bak.
Çünkü senin varlığın, artık sadece sana değil,
beni hayatta tutan her şeye ait.
Ve şunu hiç unutma…
Ben her zaman senin yanındayım.😊😊😊😊
İyi gününde değil sadece, en çok da kötü zamanlarında…🍀🍀🍀🍀
Yorgunken, hasta olduğunda, suskun kaldığında…
Hep yanında olacağım.🍀🍀🍀🍀
Çünkü seni her hâlinle, her zerrenle, kalbimin tam ortasında seviyorum.🍀🍀🍀🍀
Kayıt Tarihi : 21.5.2025 07:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
