Huzurum Şiiri - Derya Avşar

Huzurum

Ay ile mehtaba yüz süren
Değişmez huyu, özü, sözü
Gülüşü, düşü ile büyüleyen
Sen bir gülün kokulu hüznü
Ve yüzüme üfleyen duru
Hırçın limanların huzuru

Sen efil efil bahar bahçe
Sen bir düşün üşüyen yüzü
Sen göğün göğsünde bir serçe
Sen bir gülün kokulu yüzü
Fırtınalı kışların iç huzuru

Şu dünyaya sevgi üfleyen
Yaralı kuşa merhem süren
Bağrında bin bir can büyüten
Sen bir gülün al al rengi
Baharın çoşkulu ahengi

Benimsenir huyu suyu
Asil, yüreği sevgi dolu
İnsana insanlığa çıkar yolu
Sen bir gülün kokulu yüzü
Güne doğan sevinçli yüzü
Yüreklere doğan iç huzuru...