Huzursuzum Şiiri - Serdar İnce Damar Adam

Öyle bir kader
Yazılmışki alnıma..
Anlatılmaz yaşanır
Derler hani, işte öyle
Benim hayat hikayem..
Hayatımda olmazsa
Olmaz dediğim,
İki can var sadece...
Biri kızım, ve diğeri oğlum..
Onlar olmasa:
Benim gözümde beş para
Etmez bu yalan dünya..

Hayatın bütün
Olumsuzluklarına rağmen,
Hiç bırakmadım kendimi..
Hiç bir zaman yılmadım..
Yenilmedim, yıkılmadım..
Bazen yeter bu kadar
Gelme üzerime hayat diye,
Avazım çıktığı kadar
Bağırmak
Geldiysede içimden,
Ben hep sustum..
Rabbime sığındım..
Dualar ettim..
Vazgeçmedim, sabrettim...
Her acıya direndim..
Dostlarım üzülmesin,
Düşmanlarım
Sevinmesin diye:
Hayata inat,
Gülümsemeye hep
Devam ettim..

Aslını sorarsanız:
Yıllar önce terkettim
Canı gönülden,
Gülümsemeyi..
İyi ve güzel günlerim,
Mazide kaldı benim..
Bazıları yaptığı kötülüklerle
Yükselirken, ben hep
İyiliklerimle kaybettim..
Şimdi diyeceksiniz ki:
Biz seni, hiç üzgün
Biz seni hiç ağlarken
Görmedik..
İşte hayatın oyunu,
İşte kaderin cilvesi
Böyle değilmi zaten..
Acılarını yüreğine hapsedip,
Her gün yüzünde
Yeni bir maske ile, yola
Devam etmekten ibaret
Değilmidir yaşamak..

Hiç kimse bir başkasının
Yaşadığı hayata aldanıp:
Göründüğü gibi mutlu
Ve huzurlu olduğunu,
Asla düşünmesin..
Öyle bir haldeyimki:
Dağ gibi büyüdü,
İçimde biriktirdiklerim..
Bazen diyorumki:
Keşke küçük mutlulukların,
Para ile alınması
Mümkün olsa...
Emeklerimi hiçe sayar,
Varımı yoğumu feda eder,
Satın alırdım
Nerede, ve ne kadar
Mutluluk varsa...

Yıların yorgunluğu,
Kor gibi dağladı yüreğimi..
Öyle doluyum,
Öyle bunaldımki...
Yoruldum artık,
Herkese iyiyim demekten..
Halbuki ben:
Hiç iyi değilim aslında..
Sevdiklerim üzülmesin,
Sevenlerim incinmesin diye,
İyi gibi görünüyorum sadece.
Dostlarım, huzur diye
Hitab eder adıma...
Oyasaki huzur,
Hiç uğramadı benim kapıma.
Yani huzur: çok, ama çok
Uzaklarda bana...

Şiir : Serdar ince