Huzurevi. Şiiri - Fehmi Tazegül

Yıllar geçer yaşlanır düşersin yatağa.
Gözlerin görmez bakarsın sola sağa.
Koymuşlar zeytinle domates tabağa.
Evin ailen çocukların olmuş huzurevi.

Onların vardır anlatacak bir hikayesi.
Her birinde doludur hayat tecrübesi.
Konuşmak istiyor ama çıkmıyar sesi.
Evin ailen çocukların olmuş huzurevi.

Kaldırıp bazen giriyolar onun koluna.
Yaşlanmış gelmiş can yolun sonuna.
Yaratanlar ömür vermiştir her kuluna.
Evin ailen çocukların olmuş huzurevi.

Fehmi.
Koluna takmışlar serumla birde iyne.
Yaşlı gözlerle kendine ağlar bir nine.
Ölüm olsada evladını unutmaz anne.
Evin ailen çocukların olmuş huzurevi.