Huzur Şiiri - Ruh Hastası Bülent Ceylan

Gitmek istiyorum bu şehirden kimsenin bilmediği kimsenin bana ulaşamayacağı bir yere
Gitmek istiyorum bu şehirden bir uçurumun kıyısında kırık dökük bir sandalyede oturup öylece denizi seyretmek istiyorum
Bıktım artık kalabalığın üzerime gelmesinden yoruldum artık insanların iki yüzlü olmasından
Zifiri karanlıkta sadece mum ışının aydınlattıgı odanın penceresinden gökyüzündeki yıldızları saymak istiyorum
Biliyorum aslında ne kadar kaçsam da gölgem hep peşimde
Gitmek istiyorum ve bir daha gelmek istemiyorum bu sahte dünyaya
Sadece huzur istiyorum sadece huzur
Hayal kurmak istemiyorum artık Gerçekleşmeyeceğini geçte olsa öğrendim çünkü
Zamanı durdurup unutmak istiyorum her şeyi geçmişi geleceği
Sigara dumanı gibi usul usul gökyüzüne uçmak istiyorum
Kendimi bütün dünyaya kapatıp ruhumla başbaşa kalmak istiyorum
Aslında çok şey istemiyorum saklanmak istiyorum sığınmak istiyorum sığınmak istiyorum bir limana
Bedenim ayrı yoruldu ruhum ayrı kaldıramıyorum artık riyakarlıkları
Hep umutsuzluğu umutda çevirmek istedim
Mesela gözlerine uzun uzun bakmayı istedim saçlarına dokunmayı dudağındaki ateşte yanmayı tenini koklamayı gramofonda çalan müzik eşliğinde seninle saatlerce dans etmeyi
Bu gece son kez görmek istiyorum seni
Seyretmek her şeyi unutmak ve sessizce göçüp gitmek istiyorum
Çok şey mi istiyorum
BÜLENT CEYLAN