Bir ışık var
Aşkın ötesinde
Ölümün pençesinde
Yalnızlığın son raddesinde
Bir ışık var
Ufuk çizgisinde
Toprağın sinesinde
Belki bir bebek ninnisinde
Bir ışık, bir ışık var
Hiçliğin zirvesinde
En sakin beldesinde
Huzurun ta kendisinde
Kayıt Tarihi : 16.9.2023 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evrende insan varken ve insan yokken yaşanılan dönemleri araştırınca insanın huzurdan ziyade, huzursuzluk ile beslendiğini görüyoruz.
Ya düşünsene hocam, Allah insanı yaratmış şu elmayı yeme demiş! Gitmiş onu yemiş. Kısacası durum bu yani.
TÜM YORUMLAR (1)