Hüzünlü Vedam Şiiri - Radiye Diri

HÜZÜNLÜ VEDAM

Halep'ten Babil'e
Sahrada dolaşan
Ceylanın göbeğindeki misk kokusu saçların
Sonu vuslat olsun yeter ki
Şu cihanda olmadı
Ahu gözlüm
Reyyan -da kulunum
Bil yeter

Kalbimi ölçüsüzce açtığım
Gök mavisi gözlerinde mapus kaldığım
Baş kaldıran başakta sen vardın
Şakayık çiçeği seni anlatır bana
Saf ve mahçupca
Frezyada öbek öbek rahiyan vardı
Asi gönlüne kenetlendiğim
Gökten gaileler yağar üstüme.
Bense, cılgadan düşerim İrem-ine
Asudem

Hû-daya şükrederim bir nefeslik
Ömrüm bir ahh kadar olsun avuçlarında
Hüzünlü içli vedam