Hüzünlü Sokağım Şiiri - Atanur Özgür

Hüzünlü sokağım
Gecenin Karanlığında parlayan ay
Düşme sakın bu hüzünlü sokağıma
Orda ben varım,acılarım göz yaşlarım var
Elim, eline uzanmış tutamaz olmuş
Aşkı fısıldayan bu mehtaplı gecede
Duyuldu duyulacak yüreğimin vuruşu
Bu gönül şiir gibi İç geçiriyor pencerede

Yağmuru unutsak da içimiz ıslak
Her sözcükte ayrı bir özleyiş var
Bilmem ki bu nasıl kalp yarası
Yaseminlerden geceye savrulan
O uysal düş yalnızlığı içime çöker
Gözlerimizi kapasam kafamda dolaşırsın

Gecenin Karanlığında parlayan ay
Düşme sakın bu hüzünlü sokağıma
Sensizlik ve de karanlık korusun çöker yüreğime
Duvara vuran gölgem çekilsin düşlerin sığınağına
Haykırsam haykırsam bu aşkı geliyor diye
Sokak inlesen sesimde sevgilim sana ulaşsam
Bu gecenin karanlığında parlayan ay
Şahit sana duyduğum sevgimi

06/12/2019 saat.01,30