Hiç bir mevsim eksilmedi hüznün.
Ne taze gelin gibi,
salına salına gelen ilkbaharda,
Nede bıçkın delikanlı havasındaki sonbaharda,
Atamadı memleketim,
üstündeki akşam güneşi hüznünü.
Ne karakışta dağlarını dolduran
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Asil, soylu memleketim... Gösteremiyor 'gizli gizli akan gözyaşlarını...' Kanayan kolunu saklıyor, yeniyle..
Nasıl hüzünlenmesin, nasıl utanmasın? Bağrında besleyip büyüttükleri ihanet ediyorsa, kime nasıl anlatsın?
Etkili şiirinizi ve sizi kutlarım Sami Bey...
Teşekkürler şiir sever,şiir dostları.Şair dostlarım.
Gönlüne sağlık sıcak yürekli insan. Memleketini yöneten o inkarcı tarafçı inatçı kafalılar var ya onlar olduktan sonra
Siz ben ötekiler şairler sanatçılar çok yazar çizerler bu çıban yarayı. Siz ben onlar biz emekçiler daha çok çekeriz yobaz zihniyetçi den Gerçekleri gören gönül gözlerinizden öpüyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta