Rüzgâr esiyor başımda,
Kâh kayboluyor bir gölge gibi,
Kâh çağın yangın yerinde savruluyor
Sert metal kanunlarının arasında.
Zaman bir oyuncak oluyor ellerimde,
Ezgi ezgi, fırtınanın içinde,
Her adımda bir yaprak gibi parçalanıyor.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



