Bakışın düştü içim hüzün doldu
Gözlerime dem eyledim
Aşk buruk oldu
Gülüşün bir alev ben pervaneyim
Bıraktım kendimi düş gerçek oldu
Ben bende değilim ki
Ben sana yakışan beni sevdim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta