Gitmesin karşımda dursun gecenin ıssızlığı.
Ay gelir her gece penceremden girer içeri.
Hüznün bekçisidir, gecenin zanneder sahibi.
Beni alır, kitlidir dört duvar bir de olmazım odam.
Görkemler etrafımda, uzağa koymuşlar mutlulukları.
Kabullendim evet yitiğim belki de bu sonbahar.
Vakit çok geç olmasaydı coşkuluydum.
Bir zaman şehirde dolaşmış, ülkelerde kalmıştım.
İnsanlar tanıdım çokça gelip geçtiler bir bir.
Kalbime sığdırdıklarım belli ki yerlerini sevmediler.
Soğu, karı, kışı, kıyameti istemeleri elbette tercihleri.
Neden sığmaz, bu havalar mı bozdu kendilerini.
Zamansız sevmemeli, fazlasını mı kaldıramaz insan.
Anlamak için zorlanıyor bedenim ve ruhum biraz.
Kenan Gezici 20/11/2025
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!