Hüzünkıran Şiiri - Ahmet Faruk Civelek

bastıracak karanlık yine
yine akşamın koyusunda çırpınacağım
avuçlarım yanaklarımda
tuza bulanacak yüzüm
yine
yine hüzünkıran olacağım

soğusa nefesim biraz diyorum
birazcık umuttan söz etse bana birileri
kurtulsam bu bilmecelerden
şöyle bir günde
hesapsız kitapsız
sıyırsam kendimi ikindilerden

çeperi kar toplar yüreğimin
dumanı göğe vurur kederin
uzanırım gecenin ötesine
yelkovan bir yerde
akrep bir yerde
saatler donar her seferinde

bir çaput bir bez
bir yerden başlamalıyım
vaatlerden sözlerden yeminlerden
mektuplardan başlamalıyım önce
kendimi yakmalıyım