Bu şehirde yalnızlık çınlıyor kulağımda,
Yalnız biri yürüyor, sessizce karanlıkta.
O gidiyor, ben gidiyorum onun ardında,
İzliyorum yolunu ben, hadsiz bir kılıkta.
Bitmeyen yürek sancısı nedir bu bendeki?
Görende beni mutluyum sanıyor halbuki.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta