Ey yüz güldürmeyen hüzün lâlesi!
Ben sana koştukça, sen kaçıyorsun.
Düşmesin dedim aşkın son kalesi,
Ben otağ kurdukça, sen göçüyorsun,
Bin derdim var, bir de sen açıyorsun.
Nasıl yaşıyorsun böyle ah ile,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta