Gönül hüzün bahçesinde kup kuru
Dalından yaprağına hazan dolu
Rüzgârların ardı sıra şuuru
Özünden közünden heder doğurur
Acı çürük dağlar salkım koruğu
Kökünden kurumuş uçla doruğu
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
