Hüzün bulutları dağıldı. Gül güllerle geldi sandım. Hüzün bulutları bahar oldu. Çiçekler açtı. Hüzün bulutları dağıldı. Güneş doğdu mis kokular. Getirdi. Hüzün bulutları kuşun. Kanadında uçup gitti. Güle gelen insan gitti. Hüzün bulutları güneş bıraktı. Ömrüme gözüme, gönlüme
Canıma Kanıma. Hüzün bulutları yerini artık. Güneşie bıraktı. Meyve verecek kadar. Çiçek oldum artık. Bahar olduk. En mutluluk elbisesini, giydim. Salına salına geldi. Ömrüme aydınlıklar.
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta