Hüzün!
Bir hüzün kaplar içimi gün batarken...
Sensiz geçen günler zincirine;
Bir halka daha eklenir..
Ümitsiz bekleyişin verdiği hüzünle;
Dalar giderim uzayın derinliklerine…
Hayal aleminde buluşurum seninle
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta