Hüznün nöbetinde rast geldim
Kucaklayarak geceyi saran ufuğa…
Ve gözlerim yalnızdı
Uykusuz gecelerin korkak sokaklarında.
Hüznün nöbetinde rast geldim arkadaşıma
Hüzne dek geldim
Ve sevince elveda!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Gerçekten hüzün dolu bir söyleyiş...Bu nöbeti hep siz tutmuyorsunuz umarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta