Yüreğinde kara örtü örtülü sızıları vardı
son perdesini oynayan ıssız kadının göğsünde
Öyle gururluydu ki bakışları keskin
Dönüp yüzümü çevirsem içimdeki
deli rüzgâr dudaklarındaki mumu söndürürdü
Usulca kalkıp köhne surların arasından geçerek
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta