Hüznün Gecesi Şiiri - Resul Altunbaş

Yine Hüzün Yağıyor Geceye
Yine Zaman Sensizliğe Akıyor
Her Saat Titremesinde
Üşümen Sarıyor Damarlarımı

Ve Ölüm Yaşamı Emrediyor
Sahipsiz Bir Nefestir Aşk
Hangi Yüreğe Damlarsa
O Yüreğe Yaşamaktır Farz

Ve Yaşamak Ölüme Tutsak Ediyor
Zamansız Yürek Solumasıdır Aşk
Hangi Yürekte Çırpınırsa
O Yürek Sonsuzluğa Kanatlanır

Ve Sensizlik Hınzırca Durur Karşımda
Gözlerim Buğulanır
Ellerim Titrer
Yüreğim Sararır
Kalbim Bir Yunusun İçinde Seni Zikreder
Dualar Ederim Gelişine
Gök Mavi Düşlerle Yankılanırsın
Ama Ne Fayda
Adının Her Harfine Dualar İliştirsemde
Dönüşün Uzakları Gösteriyor...